czwartek, 21 sierpnia 2014

Prolog

"Żad­na noc nie może być aż tak czar­na, żeby nig­dzie nie można było od­szu­kać choć jed­nej gwiaz­dy. Pus­ty­nia też nie może być aż tak bez­nadziej­na, żeby nie można było od­kryć oazy. Pogódź się z życiem, ta­kim ja­kie ono jest. Zaw­sze gdzieś cze­ka ja­kaś mała ra­dość. Is­tnieją kwiaty, które kwitną na­wet w zimie."



Jestem Evie i oto moja historia.

Dotychczas prowadziłam spokojne życie. Chodziłam do bardzo dobrej szkoły, uczyłam się wyśmienicie. Jedyny wybryk zmienił całe moje życie. Każdego dnia boję się zasypiać we własnym łóżku, bojąc się, że się nie obudzę.
A może to wszystko jest jednym, wielkim snem?
Jestem Evie i stałam się wojowniczką własnych myśli.
Życie wybrało mi inną drogę.
Mam siedemnaście lat i wstydzę się swojej teraźniejszości.